Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2023 r. Trybunał Konstytucyjny odniósł się do kwestii zgodności z przepisami ustawy zasadniczej regulacji zawartej w art. 15zzr1 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.
Przypomnijmy zatem, że zgodnie z treścią powyższego przepisu, który utracił moc z dniem 1 października 2023 r. a więc wraz z wejściem w życie, w zakresie uwzględniającym wskazany przepis, ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 1860) o zmianie ustawy – Kodeks Postepowania Cywilnego, ustawy – Prawo o Ustroju Sądów Powszechnych, ustawy – Kodeks Postępowania Karnego oraz niektórych innych ustaw, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 6 miesięcy po ich odwołaniu nie biegnie przedawnienie karalności czynu oraz przedawnienie wykonania kary w sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe.
Dostrzegając wyraźne wątpliwości co do zgodności cytowanej wyżej normy z polskim porządkiem prawnym oraz wskazując m.in. na wprowadzenie w oparciu o przepis art. 15zzr1 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych instytucji tzw. zawieszenia przedawnienia na czas nieokreślony, Sąd Rejonowy w Jarosławiu postanowił orzeczeniem z dnia 30 sierpnia 2022 r. przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją RP, a więc czy art. 15 zzr1 wspomnianej wcześniej ustawy jest zgodny z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 45 ust. 1 oraz art. 92 ust. 1 Konstytucji RP.
W oparciu o zarysowany wyżej stan faktyczny wyrokiem z dnia 12 grudnia 2023 r. wydanym w sprawie pod sygn. P 12/22, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 15zzr1 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.
W swym orzeczeniu Trybunał Konstytucyjny podzielił zatem stanowisko zgodnie z którym m.in. fakt braku określenia maksymalnego czasu zawieszenia instytucji przedawnienia z uwagi na stan zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii skutkujące możliwością utrzymywania zawieszenia biegu przedawnienia przez czas nieokreślony narusza wyrażoną w art. 2 Konstytucji RP zasadę demokratycznego państwa prawnego.
Fakt wydania wskazanego wyroku wywołuje znaczący skutek w postaci usunięcia zakwestionowanej normy z systemu prawnego jako niezgodnej z ustawą zasadniczą. Oznacza to zatem, że w odniesieniu do spraw będących w toku stosować należy ogólne przepisy regulujące instytucje przedawnienia, z kolei w przypadku zakończonych postępowań, w których zastosowano ww. przepis pojawia się możliwość wznowienia postępowania.
Tutaj znajdziesz pozostałe artykułu 👉🏼 Strefa Wiedzy
Źródła:
~ Konstytucja
~ Orzeczenie TK
